بررسی اثر پساب شهری، آب شور و آب لب شور بر برخی از ویژگی های خاک (مطالعه موردی: دشت قم)

مدیریت استفاده از آب های نامتعارف در زمین های کشاورزی ضمن کاهش خطرات زیست محیطی، افزایش بهره وری آنها را در پی دارد. به همین منظور این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه تاثیر پساب، آب شور و آب لب شور بر تغییرات موادآلی، جرم مخصوص و هدایت الکتریکی خاک انجام شد. بدین منظور تعداد پنج مکان مطالعاتی در نظر گرفته شد. این مکان ها شامل شاهد، آبیاری با آب شور، آب لب شور، پساب و آبیاری تلفیقی پساب و آب شور می باشد. در مناطق یاد شده اقدام به حفر پروفیل در 5 تکرار شد. از هر پروفیل سه نمونه از دو عمق سطحی (0-30) سانتی متر و تحت الارضی (30-60) سانتی متر برداشت شد. نتایج نشان داد که کاربرد پساب موجب بهبود ویژگی های خاک از لحاظ مقدار ماده آلی و تا حدی جرم مخصوص ظاهری نسبت به سایر تیمارها شد. میزان اسیدیته نیز در بین تیمارهای اعمال شده تغییرات معناداری نداشت. اما هدایت الکتریکی در تیمار آب شور به میزان 17/57 دسیزیمنس بر متر در لایه سطحی و حدود 5/5 دسیزیمنس بر متر در لایه عمقی بوده است. این اختلاف بسیار زیاد بین دو عمق در این تیمار نمایانگر روند کاهشی هدایت الکتریکی از سطح به عمق میباشد و این روند در تیمارهای آب لب شور و پساب ثابت بود.