ارزیابی ژنتیکی صفت بقاء در گوسفند بلوچی با روش نمونه برداری گیبس

هدف از این پژوهش برآورد روند و فراسنجه های ژنتیکی صفت بقاء در گوسفند بلوچی است. در این پژوهش از رکوردهای بقاء 27978 راس گوسفند بلوچی مرکز اصلاح نژاد دام کشور، در سال های 1358 تا 1388 استفاده شد. صفات موردبررسی شامل صفت بقاء از 1 تا 400 روزگی و بقاء از یک روزگی تا تاریخ حذف یا تا آخرین تاریخ ثبت شده بود. فراسنجه های ژنتیکی با دو مدل حیوانی (با و بدون محیط دائم مادری) با توجه به داده های سانسورشده راست و توزیع احتمال نمایی به روش نمونه برداری گیبس برآورد شد. عامل های ثابت موثر بر صفت بقاء در مدل حیوانی شامل تاثیر سال و ماه تولد، جنس، نوع تولد و گله بودند. میانگین وراثت پذیری افزایشی برای صفات بقاء از 1 تا 400 روزگی و بقاء از یک روزگی تا آخرین تاریخ رکوردبرداری در مدل 1 و 2 به ترتیب در محدوده 135/0-159/0 و 085/0- 168/0 برآورد شد. میانگین نسبت واریانس محیط مشترک مادری محاسبه شده برای صفت بقاء از 1 تا 400 روزگی 076/0 و بقاء از یک روزگی تا آخرین تاریخ رکوردبرداری 144/0 محاسبه شد. روند ژنتیکی بقاء بر پایه دو معیار موردبررسی به ترتیب 0005/0-، 0001/0- به دست آمد که نزدیک به صفر بود. وراثت پذیری برآوردشده نشان داد، که انتخاب ژنتیکی برای صفت بقاء می تواند موثر باشد و با توجه به اهمیت این صفت در سودآوری، بهتر است در برنامه های اصلاح نژادی این صفت استفاده شود.