رابطه کمال گرایی با بخشش خود: بررسی نقش واسطه گری احساس شرم و گناه

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای هیجانات خودآگاه شرم و گناه در ارتباط بین کمال گرایی مثبت و منفی با بخشش خود بود. شرکت کنندگان این پژوهش 241 نفر (131 دختر و 110 پسر) از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که به شیوه خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کمال گرایی، پرسشنامه آمادگی شرم و گناه و مقیاس بخشش بود. به منظور بررسی مدل پژوهش از روش تحلیل مسیر در نرم افزار ایموس استفاده شد. نتایج روشن ساخت که کمال گرایی مثبت و منفی هم به طور مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم و از طریق احساس شرم و گناه پیش بینی کننده بخشش خود می باشند. به این صورت که ابعاد کمال گرایی به واسطه احساس گناه بخشش خود را به طور مثبت و از مسیر احساس شرم بخشش خود را به طور منفی پیش بینی می کنند. در مجموع، یافته های پژوهش حاضر موید نقش سازگارانه احساس گناه در بروز رفتارهای اخلاقی و از جمله بخشش خود می باشد.