اصلاح مدل رطوبتی حاکم بر نمایه شدت خشکسالی پالمر برای مناطق تحت کشت آبی و صحت سنجی به کمک داده های ماهواره ای

نمایه شدت خشکسالی پالمر به دلیل ایجاد رابطه میان تغییرات هواشناسی و شرایط کشاوزی، کی از مهمترین نمایه های تخمین خشکسالی کشاورزی می باشد. این نمایه در واقع مبتنی بر ک مدل عرضه و تقاضای آب در خاک عمل می کند. از این رو اصلاح و نیز افزایش قدرت تفکیک مکانی مدل آبی آن قدمی در افزایش کارایی و دقت نمایه پالمر در تخمین صحیح تر خشکسالی و در نتیجه بهبود مدیریت بحران خواهد بود. در این تحقیق، توزیع مکانی رطوبت حاصل از مدل رطوبتی این نمایه پس از اصلاح آن برای مناطق تحت کشت آبی، با استفاده از داده های شبکه ای شده خاک و هواشناسی و داده های TRMM با تفکیک مکانی 1 کیلومتر توسط نرم افزار MATLAB ، برای ک دوره 10 ساله ( از 1998 تا 2007 برای استان اصفهان استخراج و مطالعه شد. نتایج در 120 لایه اطلاعاتی حاوی رطوبت ماهانه عمق ک متری سطح خاک استخراج شد. نتایج مقایسه رطوبت بدست آمده از مدل با رطوبت بدست آمده از ماهواره نشان می دهد مدل رطوبتی پالمر در مناطق بایر ا تحت کشت دیم، رطوبت را با دقت مناسبی مدل می کند اما در مناطق تحت کشت آبی دقت مناسبی ندارد که پس از اعمال تغییرات و اصلاح مدل بیلان آبی آن، رابطه رطوبت مدل شده با رطوبت بدست آمده از تصاویر ماهواره ای در مناطق تحت کشت آبی به طور معناداری افزایش میابد (افزایش R2 از حدود 14/0 به حدود 30/0 در دوره خشک و از 19/0 به 50/0 در دوره تر) و به همبستگی معادل در زمین های فاقد کشت آبی نزدیک می شود.