ارزیابی مقاومت ژنوتیپ های مختلف چغندرقند نسبت به نماتد سیست چغندرقند

نماتد سیستی (Heterodera schachtii Schmidt) یکی از عوامل محدود کننده رشد چغندرقند (Betavulgaris L.) می‏باشد. با توجه به اهمیت و گستردگی این نماتد در جهان و به منظور جلوگیری از کاهش قابل توجه محصول، مناسب‏ترین روش مدیریت آن، استفاده از ارقام مقاوم می‏باشد. در این تحقیق حساسیت 70 ژنوتیپ چغندرقنددر برابر نماتد سیستی به صورت طرح کامل تصادفی در سه تکرار در سطح گلخانه و طرح بلوک‏های کامل تصادفی در سه تکرار در سطح مزرعه در اصفهان بررسی شدند. تجزیه آماری داده های حاصل از آزمایشات گلخانه‏ای و مزرعه‏ای با نرم افزار SASو گروه‏بندی خوشه‏ای آن‏ها توسط نرم افزار SPSSنشان داد که ژنوتیپ‏های 53 (SB-2)، 69 (NE 0911)، 16 (SB32-HSF-5) کمترین تعداد سیست و ژنوتیپ‏های 16 (SB32-HSF-5)و 5 (SB31-HSF-2)کمترین میزان تخم و لارو و فاکتور تولیدمثل را دارا بودند. این دو لاین 16 (SB32-HSF-5) و5 (SB31-HSF-2)، به عنوان مقاوم‏ترین ژنوتیپ‏ها شناخته شده و در یک خوشه قرار گرفتند. به این ترتیب، می‏توان از ژنوتیپ‏های فوق الذکر در مقاومت به نماتدسیستی چغندرقندو نیز برنامه های اصلاحی استفاده نمود.