نقد و معرفی کتاب 2- نظریه فرهنگی روابط بین الملل

نظریه های کلان روابط بین الملل در طول نیم قرن گذشته معدود بوده اند. «نظریه سیاست بین الملل» کنت والتز در سال 1979، و بیست سال پس از آن، «نظریه اجتماعی سیاست بین الملل» الکساندر ونت منتشر شد و اکنون، ریچارد ند لیبو «نظریه فرهنگی روابط بین الملل» را ارائه کرده است. بررسی لیبو با این مقدمه آغاز می شود که برانگیزاننده سیاست بین الملل، سه محرک کنش انسانی هستند که در دوران باستان توسط توسیدید، ارسطو، افلاطون و دیگران تشخیص داده شدند و عبارتند از: اشتها، خرد، و «روحیه». لیبو استدلال می کند که روحیه و مفاهیم مرتبط با آن (افتخار، منزلت، هویت، و پرستیژ)، در نظریه های کلان صرفه جویانه پیشین سیاست بین الملل، ازجمله نظریه هایی که خود را رئالیست و سازه انگار معرفی می کنند، به اندازه کافی مورد توجه و نظریه پردازی قرار نگرفته است.