بررسی باهم آیی پیش فعل و همکرد«کردن» در فعل مرکب فارسی

این مقاله با هدف بررسی و تحلیل باهمایی پیش فعل و همکرد «کردن» در فعل مرکب فارسی بر مبنای نظریه واژگان زایشی (پاستیوسکی، 1995) نگاشته شده است و می کوشد تا با بهره گیری از مفاهیم مطرح در این نظریه، علل معنایی تاثیرگذار بر ترکیب و باهم آیی عناصر مذکور و محدودیت های حاکم بر آن را مورد بررسی قرار دهد. در این مسیر پس از طبقه بندی عناصر پیش فعلی ترکیب شده با همکرد «کردن»، تلاش می کنیم به بررسی سهم معنایی آن در مجموعه داده های مورد تحلیل بپردازیم. از نتایج این تحلیل می توان به نقش و تاثیر اطلاعات رمزگذاری شده در سطوح چندگانه بازنمایی های واژگانی-معنایی عناصر پیش فعل و همکرد «کردن» در باهمایی عناصر تشکیل دهنده فعل مرکب و محدودیت های حاکم بر آن اشاره کرد. روش این پژوهش، توصیفی-تحلیلی است. افعال مرکب مورد بررسی و معانی و مثال های مربوطه از فرهنگ بزرگ سخن (انوری، 1381) استخراج شده است.