تاثیر حمایت از طریق ساختاردهی و مسئله سازی بر روی مهارت های خودسازمان دهی نوشتار، توانایی نوشتن مقاله و زمان برنامه ریزی کلی زبان آموزان
نویسنده:
چکیده:
تحقیق حاضر به بررسی تاثیر سازکارهای ساختاردهنده و مسئله ساز حمایت کننده بر روی مهارت های خودسازمان دهی نوشتار، توانایی نوشتن مقاله و زمان برنامه ریزی کلی در مرحله پیش نوشتار از مراحل نوشتن مقاله و همچنین بررسی نقش سطح زبان آموزان به عنوان متغیر تعدیل کننده در میان صد و بیست زبان آموز سطح پیش متوسط و صد و بیست زبان آموز سطح پیشرفته پرداخته است. پس از فرض نمرات پیش آزمون به عنوان همگام، محققان نتایج پیش آزمون و پس آزمون شرکت کنندگان را در یک آزمون مهارت نوشتار و یک آزمون مهارت خودسازمان دهی و همچنین زمان گزارش شده برای برنامه ریزی پیش از نوشتن مقاله در پیش آزمون و پس آزمون را مقایسه کردند. نتایج سه آنالیز کوواریانس دو سویه نشان داد که سازکارهای حمایت کننده به تغییرهای چشمگیری در مهارت های خودسازماندهی نوشتار و توانایی نوشتن مقاله انجامیدند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده سازکارهای ساختاردهنده و مسئله ساز حمایت کننده به طرز چشمگیری زمانی را که زبان آموزان بری برنامه ریزی قبل از نوشتار صرف می کنند، افزایش داد. نتایج نشان داد که در کل هنگامی که دو سازکار حمایت کننده با هم ارایه شدند، بهترین تاثیر را داشتند. همچنین هیچ تاثیر تعدیل کننده ای برای سطح زبان آموزان بر روی متغیرها مشاهده نشد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
صفحات:
15 تا 26
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1647315
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
بررسی آموزش انتقادی در کتاب های زبان انگلیسی دبیرستان های ایران
Iranian Journal of English for Academic Purposes، -
کارورزی وشکل گیری(تغییرشخصیت) هویت حرفه ای: مطالعه ترکیبی طولانی مدت بر روی دانشجو معلمان ایرانی زبان انگلیسی
محمد زینلی*، منوچهر جعفری گهر، محمودرضا عطائی،
نشریه پژوهش های نوین در مطالعات زبان انگلیسی،