المعراج النبوی واثره فی رساله الغفران ورساله التوابع والزوابع «دراسه موازنه»
نویسنده:
چکیده:
إن فکره الخروج من هذا العالم والرحله إلی السماء ومنها إلی الجنه والجحیم متاثره بالمعراج النبوی، قد ظهرت فی الادب العربی فی شکلها القصصی والاسطوری فی القرن الخامس الهجری. وإن کانت بوادر هذه الرحلات وخلفیتها ترجع إلی ما قبل الإسلام. فقد جاء فی النصوص الفهلویه ان اول من قام بالرحله المنامیه إلی السماء هو زرادشت. اما معظم هذه الاسفار الخیالیه فی الادبین الفارسی والعربی فقد تحققت بعد بزوغ شمس الإسلام وحادثه المعراج النبوی. بعد هذه الواقعه الکبری، استوحی الادباء والشعراء من قصه المعراج وادب الإسراء وابدعوا الاساطیر والقصص الناشئه من خیالهم وفکرهم وخلقهم ومعتقداتهم والتی جرت حوادثها فی عالم الخیال. فمن ابرز هذه القصص السائره فی الادب العربی رسالتان: إحداها: رساله الغفران «لابی العلاء المعری». والثانیه: رساله «التوابع والزوابع» لابن شهید الاندلسی. اما الغایه التی تصبو إلی ها هذه الدراسه فهی الکشف عن مدی تاثر هاتین الرسالتین بالمعراج النبوی وعن تاثر احد الکاتبین بالآخر والخلفیه التاریخیه للاسفار الخیالیه. واما فیما یتعلق بالمنهج المتبع فی المقال بالنسبه إلی طبیعه مثل هذه الدراسات فاتبعنا المنهج التحلیلی- الوصفی. والنتائج تدل علی ان هذه الرحلات الثلاث تتوافق معا بانها رحله إلی العالم الآخر وإن کان السفر فی هاتین الرسالتین خیالیا وفی معراج النبی (ص)حقیقیا. وان کثیرا ممن ابدعوا آثارا فی إطار الفن القصصی فی الادبین العربی والفارسی تاثروا بقصه المعراج النبوی (ص) شکلا ومضمونا کما تاثرت هاتین الرسالتین من قصه المعراج النبوی (ص) تاثرا لا ینکر.
کلیدواژگان:
زبان:
عربی
صفحات:
569 تا 585
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1647392
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
تحلیل نشانه شناسانه عنصر مکان در رمان گوانتانامو اثر یوسف زیدان بر اساس رویکرد پیرس
عباس نجفی*،
پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، زمستان 1402 -
سبک شناسی آوایی و بلاغی زیارت جامعه کبیره
*، زینب منصوری رضی
نشریه فرهنگ و سیره اهل بیت (ع)، پاییز 1402