رابطه بین اشکال ارائه ثانویه با میزان یادگیری مستقل دانش آموزان پایه دوم دوره اول متوسطه

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین اشکال ارائه ثانویه با میزان یادگیری مستقل دانش آموزان بود.
روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه ی دوم دوره ی اول متوسطه ناحیه 1 همدان در سال تحصیلی 94-93 بود که تعداد کل آنها 3676 نفر به تفکیک 1657 نفر دختر و 2019 نفر پسر بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایو جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد 246 نفر به تفکیک 111 نفر دختر و 135 نفر پسر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه سنجش میزان یادگیری مستقل، موسسه ی پژوهش و یادگیری مستقل و مادام العمر و پرسشنامه محقق ساخته سنجش اشکال ارائه ثانویه بود. برای سنجش روایی ابزارها از روش روایی محتوا استفاده شد و روایی ابزارها از منظر صاحب نظران قابل قبول گزارش شده است. با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ میزان پایایی پرسشنامه یادگیری مستقل 851/0 و میزان پایایی پرسشنامه اشکال ارائه ثانویه 878/0 محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و جداول و آزمون های آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است.
نتایج پژوهش نشان داد که بین همه اشکال ارائه ثانویه به جزء بازخورد و میزان یادگیری مستقل دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که میزان یادگیری مستقل دانش آموزان از طریق شرح و بسط های زمینه ای، پیش نیاز و شکل ارائه قابل پیش بینی است
بحث: با استفاده از اشکال ارائه ثانویه می توان خود آغازی ، مسئولیت پذیری و استقلال دانش آموزان را در فرایند یادگیری افزایش داد