راهکارهای حوضه ای و دریاچه ای بهبود کیفیت آب مخازن سدها (مطالعه موردی: سد شیرین دره)

در این مطالعه، مدل دو بعدی متوسط گیری شده در عرض CE-QUAL-W2 برای شبیه سازی ترازسطح آب، دما و پارامترهای کیفی آب مخزن سد شیرین دره در یک دوره زمانی یازده ماهه و در سال آبی 91-1390 مورد استفاده قرار گرفته است. بدین منظور ابتدا مدل واسنجی و معتبرسازی شد. سپس، کیفیت آب مخزن در حالت های مختلف کاهش میزان فسفر ورودی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، تاثیر میزان غلظت اکسیژن محلول زیرلایه بر بهبود کیفیت آب مخزن مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نمونه برداری و شبیه سازی، کاهش شدید میزان اکسیژن محلول در زیرلایه در دوران لایه بندی و افزایش غلظت فسفر و یوتروفیک شدن دریاچه را در پایان دوره شبیه سازی نشان می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد، افزایش غلظت اکسیژن زیرلایه، باعث کاهش میزان آزادسازی فسفر و بهبود کیفیت آب مخزن می شود. به عنوان مثال، با کاهش 60 تا 70 درصدی میزان فسفر ورودی به مخزن، شرایط مخزن از یوتروفیک به مزوتروفیک تغییر وضعیت می دهد. علاوه بر این، در شرایط عادی، میزان غلظت فسفر در مخزن به 50 میلی گرم در لیتر رسیده که با به کارگیری دستگاه اکسیژن دهی، این میزان به 25 میلی گرم در لیتر کاهش می یابد.