بررسی کاربرد زمین ریخت شناسی در شناسایی منابع آب زیر زمینی (مطالعه موردی: دشت جیرفت)

به دلیل پراکنش زمانی و مکانی نامناسب بارندگی، ایران در زمره کشور های خشک و نیمه خشک جهان قرار دارد. برای تعدیل مشکلات محدودیت منابع آب، ابتکارات و ابداعات متنوعی در زمینه بهره برداری از منابع آب سطحی و زیر زمینی، در ابعاد سازه ای و مدیریتی مورد توجه بوده است. منابع آب سطحی نیز کفاف تامین آب مساحت زیادی از زمین های کشاورزی را نمی دهد. به دلیل همین محدودیت از دیر باز توجه به سوی منابع آب زیر زمینی جلب شده است. پژوهش های زمین شناسی و زمین ریخت شناسی به دلیل ارائه شاخص هایی برای اکتشاف آب زیر زمینی و هدایت سریع پژوهشگران برای کشف مناطق دارای منابع آب زیرزمینی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند.مهم ترین اشکال زمین ریخت شناسی قابل مطالعه از نظر آب های زیرزمینی، مخروط افکنه ها و پا دگانه های آبرفتی می باشند. لذا بنابراین، در این تحقیق سعی بر این است که تاثیر اشکال و فرآیندهای زمین ریخت شناسی دشت جیرفت بر منابع آب زیرزمینی آن بررسی شود.بر اساس مطالعات انجام شده ابخوان دشت جیرفت سیستمی متشکل از لایه های آبدار ،تراوا و ناتراوا است که درون یک گود افتادگی ناودیسی به وجود آمده است ضخامت آبخوان از شمال به جنوب کاهش می یابد جهت کلی آب زیر زمینی دشت ازشما غرب به جنوب شرق می باشدو مخروظ افکنه های جوان در حاشیه شرقی دشت یکی ار منابع مهم تغذیه کننده سفره های ابدار دشت می باشد.