بررسی دگرگونی پسرونده در سنگ های کالک - سیلیکات در هاله دگرگونی الوند

باتولیت الوند به سن ژوراسیک، با نفوذ در سنگ های آهکی سبب ایجاد دگرگونی مجاورتی شده است. هورنفلس های کالک- سیلیکات به همراه تنوع زیادی از هورنفلس های رسی و مافیک در اثر نفوذ توده الوند تشکیل شده اند. بر اساس درصد مدال کانی ها، سنگ های کالک- سیلیکات موجود در منطقه به گروه های مختلفی تقسیم شده اند. با توجه به مطالعات پتروگرافی، مشخص شد که سنگ های کالک- سیلیکات در منطقه همدان طی دو مرحله دگرگونی پیشرونده و پسرونده تشکیل شده اند، به طوری که در ابتدا دگرگونی پیشرونده و اوج دگرگونی رخ داده، که باعث ایجاد کانی های بی آب مانند پیروکسن، گارنت و وزوویانیت شده است. به دنبال آن، طی کاهش دما و حضور مقادیر قابل توجه سیال، دگرگونی پسرونده در دمایی پایین تر رخ داده است که در طی آن مجموعه ای از کانی های آبدار شامل ترمولیت- اکتینولیت، زوئیزیت، کلریت، اپیدوت و مقادیری از کانی های اکسیدی مانند هماتیت و گرافیت تشکیل شده است. کانی ترمولیت و اپیدوت در شرایط دگرگونی درجه پایین شکل گرفته اند. درنتیجه دگرگونی پسرونده کانی های ترمولیت، اپیدوت و زوئیزیت و سایر کانی های آبدار، جایگزین کانی های اوج دگرگونی شده اند. سنگ های حاصل این دگرگونی شامل انواع متفاوتی از کالک- سیلیکات ها مانند اپیدوت کالک- سیلیکات و اپیدوت، ترمولیت- اکتینولیت و زوئیزیت کالک- سیلیکات می باشد. دگرگونی پسرونده در منطقه سبب شده است تا در امتداد مرز دانه ها و در امتداد نقاط ضعف، مانند سطوح کلیواژ یا شکستگی ها (گارنت) دگرسانی ناقصی گسترش یابد. علاوه براین در سنگ های موجود در منطقه بافت-هایی مانند سیمپلکتیت دیده می شود که با افت دما هماهنگ می باشد.