بررسی آزمایشگاهی تاثیر تجمع اجسام شناور بر آبشستگی موضعی پایه پل

در این تحقیق تاثیر دبی، عمق آب، محل قرارگیری جسم شناور، ضخامت، قطر و شکل جسم شناور بر آبشستگی موضعی پایه پل به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 45 آزمایش در آزمایشگاه تحقیقات هیدرولیک و سازه های آبی بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. نتایج نشان دادند که عمق حداکثری آبشستگی با افزایش دبی بیش تر و با افزایش عمق آب کم تر می شود. ضخامت و قطر اجسام شناور بر آبشستگی پایه پل موثر بوده و عمق حداکثری آبشستگی را زیاد می کنند. محل قرار گیری اجسام شناور بر آبشستگی تاثیر زیادی دارد، اگر فاصله سطح آب تا سطح جسم شناور 15hsub«> و عمق آب 15h»> باشد در بازه 3/0> 15hsubh«> >0 با افزایش استغراق اجسام شناور میزان عمق آبشستگی زیاد می شود، برای 3/0< 15hsubh»> با افزایش استغراق میزان آبشستگی کاهش می یابد. شکل اجسام شناور بر آبشستگی تاثیر زیادی دارد، به ترتیب اجسام شناور مستطیلی، استوانه ای و مثلثی آبشستگی بیش تری ایجاد می کنند. تجمع اجسام شناور در اطراف پایه پل حدود 90 درصد آبشستگی را افزایش می دهد.