مدلسازی مطلوبیت زیستگاه دلفین ها در محدوده آب های ساحلی دریایی مکران با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی (MaxEnt)
نویسنده:
چکیده:
سواحل دریای مکران در جنوب ایران یکی از مناطقی با تنوع زیستی است که دارای زیستگاه های دریایی مهم برای بسیاری از پستانداران دریایی از جمله دلفینها است. در این مطالعه مدلسازی مطلوبیت زیستگاه برای دلفینها در انجام شد. بر اساس نتایج (MaxEnt) منطقه مکران (سواحل شمالی دریای عمان) با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی به دست آمده از مدل، متغیرهای فاصله از ساحل و دمای سطحی آب به عنوان مهمترین پارامترها در شناسایی مناطق 0 به دست آمد که / معادل 84 (AUC) مطلوب از جمله خلیج گواتر شناخته شدند. همچنین شاخص سطح زیر منحنی نشان دهنده دقت و کارایی بالای مدل در شناسایی مطلوبترین مناطق پراکنش است. نتایج به دست آمده میتواند به عنوان ابزاری کارآمد جهت برنامهریزی حفاظتی بیشتر، از این گونه های ارزشمند دریایی باشد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
انتشار در:
صفحات:
47 تا 56
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1676419
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
ارزیابی تغییرات کیفیت زیستگاه پرندگان کنار آبزی تالاب بین المللی چغاخور با استفاده از مدل InVEST
زهرا نیک نداف*، زهرا مظلومی، شکوفه نعمت اللهی، سعید پورمنافی،
مجله بوم شناسی کاربردی، بهار 1403 -
تدوین برنامه راهبردی توسعه گردشگری شهرستان شاهین شهر و میمه
فرشته پاکزاد، علیرضا سفیانیان*، ، وحید عابدین پور جوشقانی
فصلنامه پژوهش های جغرافیای انسانی، زمستان 1402 -
مدلسازی آشیان بوم شناختی افعی های کوهستانی تبار راده ای (Raddei) در ایران، قفقاز و شرق ترکیه
محسن احمدی*، ، محمد کابلی، منصوره ملکیان
مجله بوم شناسی کاربردی، تابستان 1401 -
اثر متغیرهای محیطی بر وقوع و گسترش بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در استان مرکزی
اقدس شریفات، *، رسول خسروی، آزیتا رضوانی
مجله بوم شناسی کاربردی، پاییز 1400