شیوع چاقی در سالمندان شهر تهران و ارتباط آن با سلامت روانی

چاقی به عنوان یک مشکل بهداشتی درسراسر جهان مطرح بوده و در حال افزایش است. چاقی یک عامل خطر برای بسیاری از اختلالات بالینی سالمندان است؛ که با وجود شایع بودن در این سنین معمولا تشخیص داده نشده و لذا اهمیت نیز داده نمی شود.
این مطالعه با هدف تعیین شیوع چاقی و میزان همبستگی بین شاخص توده ی بدنی با سلامت روان سالمندان انجام شده است.
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده؛ و کلیه سالمندان شهر تهران در سال 1394 که فاقد هرگونه مشکلات شناختی بودند؛ جامعه ی پژوهش را تشکیل می دادند. تعداد نمونه، 375 نفر سالمند بالای 60 سال بود که از 5 محدوده ی تهران (شمال، جنوب، مرکز، شرق و غرب ) به صورت تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ی مشتمل بر بخش دموگرافیک و سلامت عمومی -28 GHQ ( با زیر مقیاس های اضطراب، افسردگی، عملکرد جسمی و عملکرد اجتماعی ) بود؛ که توسط سالمندان مورد مطالعه تکمیل گردید. در نهایت اطلاعات نمونه ها وارد نرم افزار spssv.21 شده و با روش های توصیفی و تحلیلی از جمله آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه آنووا و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت .
میانگین توده ی بدنی سالمندان در مردان و زنان به ترتیب 5/26 و 8/26 بود؛ که از نظر دسته بندی توده ی بدنی، اضافه وزن محسوب می گردد. نزدیک به 25 درصد از سالمندان چاق، 37 درصد دارای اضافه وزن، 3 درصد لاغر و فقط 35 درصد دارای وزن مطلوب بودند. شیوع اضافه وزن و چاقی در مردان به ترتیب 28 و 24 درصد و در زنان به ترتیب 44 و 26 درصد بود. هم چنین آزمون های آماری حاکی از ارتباط معنادار توده ی بدنی با سن، شغل و سطح تحصیلات می باشد. (p<001) افزایش شاخص توده ی بدنی با اختلال در سلامت روانی، همبستگی مثبت معنادار اما ضعیف داشت. ( 12/0=r ، 01/0=P )
با توجه به شیوع بالای اضافه وزن و چاقی در بین سالمندان و ارتباط آن با برخی از ابعاد سلامت روانی شامل عملکرد اجتماعی، عملکرد جسمی و اضطراب و سلامت روانی، لازم است مسئولین و متخصصان امر، در مورد این مشکل و ابعاد مختلف آن آگاه شوند. در این زمینه پیشنهاد می گردد جهت بررسی عوامل مرتبطی چون نوع شغل و سطح دانش سالمندان، مطالعات دقیق تر صورت پذیرد.