مقایسه میزان جذب فلز سنگین کروم از محلول های آبی با استفاده از نانو گرافن متخلخل مغناطیسی (NPG/ Fe3O4) و نانو ذرات آهن (Fe3O4)

در این مطالعه جهت مقایسه میزان جذب فلز سنگین کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی با دو جاذب، نانو گرافن متخلخل مغناطیسی NPG/ Fe3O4 و نانو ذرات آهن Fe3O4 فرآیند جذب بررسی گردید. در این فرآیند به منظور حذف سریع و بهینه جاذب و جذب شونده از فاز مایع، از یک آهنربای قوی دستی استفاده گردید. اثر پارامترهای مختلف همچون pHمحلول، زمان جذب، غلظت جاذب، دما و غلظت اولیه کروم در روند کاهش غلظت آلاینده مورد بررسی و مقادیر بهینه هر کدام از فاکتورها برای هر جاذب مشخص شد. مدل سازی فرآیند جذب با استفاده از دو مدل ایزوترم لانگمایر و فروندلیچ و معادلات سینتیکی شبه درجه اول و دوم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان از همخوان بودن میزان جذب با مدل ایزوترم لانگمایر و معادله سینتیکی شبه درجه دوم برای هر دو جاذب بوده است. همچنین بررسی ترمودینامیک نشان داد که فرآیند جذب با افزایش بی نظمی همراه بوده و گرماگیر است. نتایج پژوهش نشان داد که نانو جاذ ب های موجود به دلیل جدا سازی راحت و سریع از محلول می تواند به عنوان یک جاذب موثر برای حذف آلاینده ها به ویژه فلزات سنگین از آب و فاضلاب در صنعت به کار رود این در حالی است که نانو جاذب Fe3O4 اگر چه به همراه گرافن متخلخل جهت حذف آلاینده عملکرد مطلوبی داشته ولی به تنهایی در مقایسه با گرافن متخلخل مگنت شده راندمان بهتری نداشته است.