یررسی ارتباط بین چاقی و سلامت دهان

چاقی پدیده فراگیر سالهای اخیر پیامدهای مخاطره آمیز فراوانی در سلامت عمومی و دهانی داشته و باعث به خطر افتادن دندانها و بخصوص بافتهای پریودنتال می گردد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سلامت دهان(بافت دندانی و پریودنتال) با چاقی است.
در این مطالعه مقطعی مقایسه ای مشخصات دموگرافیک و سبک زندگی، عمق پاکت، خونریزی حین پروبینگ و شاخص CPI در 180 نفر در طی مصاحبه ثبت شد. پس از بررسی نرمالیته شاخصها و تعیین فراوانی آنها فاصله اطمینان 95% برای شاخصها بدست آمد. از آنالیز چندگانه مدل رگرسیون لجستیک و مدل رگرسیون خطی چندگانه، شاخص Odd Ratio برای نشان دادن میزان پیش بینی کنندگی استفاده شد. سطح معنی داری آزمون ها نیز P<0.05 در نظر گرفته شد.
از 180 نفر شرکت کننده در مطالعه 54 نفر با توده بدنی نرمال (kg/m2 18/5-24/9=BMI)، 68 نفر اضافه وزن (kg/m2 25-29/9=BMI) و 58 نفر چاق (kg/m2> 30= BMI )بودند. 75 نفر از شرکت کنندگان مرد و 105 نفر زن بودند. به طور کلی با افزایش یک واحد توده بدنی، عمق پاکت 1/394 بارافزایش می یابد ( OR:1/394,95%CI:0/936-2/077)، به ازای افزایش هرواحد دورکمر، 1/036 به میزان DMFT افزوده می گردد-(OR:1/036,95% CI:1/001-1/071) ، به ازای هر 1 سانتی متر افزایش دور کمر، 0/625 بار شانس تخریب پریودنتال CPI افزایش می یابد(OR:1/122,95%CI:0/053-0/078)
چاقی حتی بدون وجود بیماری های زمینه ای سیستمیک می تواند دلیلی بر به مخاطره افتادن سلامت دهان باشد.