مطالعه اثر کربنات لیتیوم (Lithium Carbonate) بر بافت بیضه نوزاد موش صحرائی در تغذیه با شیر مادر

مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر سمی لیتیوم بر میزان تغییرات سطح سرم هورمون تستسترون و تغییرات هیستومورفومتری بافت بیضه به ویژه بر روند اسپرماتوژنز آن در بیضه نوزادان موش صحرائی از طریق شیر مادر می باشد. نوزادان موش صحرائی به دنیا آمده با کربنات لیتیوم، از روز اول تا پایان دوره شیردهی (21 روز) به طور متوالی یک روز در میان با دوز متوسط 800 میلی گرم بر کیلوگرم از طریق داخل صفاقی به مادران شیرده تزریق شد. آزمایش هورمونی توسط کیت های Free Testosteron به روش الایزا انجام شد. نمونه های بافت بیضه به روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شده و زیر میکروسکپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به صورت Mean±SE بیان شد و تجزیه و تحلیل داده ها از روش آنالیز آماری T-TEST توسط نرم افزار SPSS13 جهت مقایسه وجود اختلاف بین دو گروه تیمار و شاهد استفاده شد. از نتایج به عمل آمده در مطالعه حاضر سطح هورمون تستوسترون خون، ضخامت قطر لوله منی ساز بافت بیضه، طول بیضه ها نوزاد و وزن بیضه های موش های نوزاد اختلاف معنی داری بین گروه های تیمار و شاهد به دست آمد. اما اثر تراوش دارو در شیر مادر بر ضریب Repopulation Index نوزادان اختلاف معنی داری نداشت. هم چنین وقوع تقسیمات میوز 1 و میوز 2 اسپرماتوژنز گروه شاهد رخ داده بود درحالی که در گروه تیمار روند اسپرماتوژنز کامل نشده بود. در مطالعه حاضر نیز نتایج به دست آمده حاکی از توقف و به تعویق انداختن فرایند اسپرماتوژنز به دنبال تراوش کربنات لیتیوم در شیر مادر بود که مطابق با یافته تحقیق فوق می باشد.