ارزیابی ترجیح طعمه ای سن شکارگرNabis pseudoferus نسبت به شته جالیز Aphis gossypii و مینوز گوجه فرنگیTuta absoluta در شرایط آزمایشگاه

آفات مهاجم می توانند روی برهمکنش های زیستی در اکوسیستم های زراعی تاثیرگذار باشند. Nabis pseuodoferus Remane، یکی از شکارگران مهم Tuta absoluta Meyrick است. این آفت باعث خسارت شدید به گوجه فرنگی در مزارع و گلخانه ها شده است. در این تحقیق ترجیح طعمه ای سن شکارگر N. pseudoferus نسبت به مراحل مختلف دو نوع حشره آفت رایج گوجه فرنگی، شب پره مینوز و شته جالیز بالغ در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. در ترجیح بین شته جالیز و تخم شب پره، شاخص بتای پوره های سنین سوم و چهارم سن شکارگر به ترتیب برای تخم شب پره 03/0±53/0 و03/0±52/0 حاصل شدکه نشان از ترجیح جزئی نسبت به تخم مینوز داشت، اما برای پوره سن پنجم، حشره کامل نر و ماده در مراحل پیش از تخمگذاری، تخمگذاری و پس از تخمگذاری، ترجیح نسبت به طعمه بزرگتر، یعنی شته جالیز بود. در ترجیح میان لارو سن اول شب پره مینوز و شته جالیز، به دلیل اختفای لارو سن اول مینوز درون برگ، در تمام مراحل زیستی تمایل شکارگر به تغذیه از شته جالیز بود. در مقایسه ترجیح میان شته جالیز و لارو سن چهارم T. absoluta مشخص شد که مرحله سن سوم پورگی شکارگر ترجیح به تغذیه از شته جالیز داشت (شاخص بتای منلی = 04/0±64/0). شاخص بتای منلی پوره های سنین چهارم و پنجم، حشره کامل نر و ماده در مراحل پیش از تخمگذاری، تخمگذاری و پس از تخمگذاری نسبت به لارو سن چهارم T. absoluta به ترتیب، 03/0±54/0، 03/0±52/0، 04/0±68/0، 02/0±61/0، 02/0±59/0 و 05/0±5/0 به دست آمد، که نشان دهنده ترجیح شکارگر به تغذیه از لارو سن چهارم شب پره مینوز بود.