تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود هراس اجتماعی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان کودکان آسیب دیده شنوایی

آسیب شنوایی یکی از پراسترس ترین ناتوانی حسی است که در والدین و خانواده دلواپسی در مورد تحول فرزند و روابط اجتماعی او ایجاد می کند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر بهبود هراس اجتماعی و راهبردهای تنظیم هیجان در کودکان آسیب دیده شنوایی انجام شد.
این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه شاهد استفاده شد. نمونه آماری 30 نفر از دانش آموز دختر ناشنوا و کم شنوا مراکز استثایی شهر تهران تشکیل می دهند که به صورت نظاممند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد تخصیص داده شدند. ابزارهای جمع این پژوهش شامل، پرسشنامه های تنظیم هیجان شناختی (CERQ) مقیاس هراس اجتماعی(SPIN) بود. از هر دو گروه پیش آزمون، پس آزمون به عمل آمد. در فرآیند اجرا، گروه مداخله به مدت 17 جلسه هفتگی تحت آموزش مهارت های اجتماعی مبتنی بر رویکرد والکر قرار گرفتند.
نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر هراس اجتماعی و راهبردهای تنظیم هیجان شناختی موثر است (0/001>P). به طوری که نمرات پس آزمون هراس اجتماعی و تنظیم هیجان شناختی کاهش قابل توجهی نسبت به نمرات پیش آزمون داشتند.
با توجه به یافته های بدست آمده در مورد اهمیت و نقش مهارت های اجتماعی در سازگاری و موفقیت افراد، بویژه دانش آموزان ناشنوا و دارای نقص شنوایی می توان با آموزش مهارت های اجتماعی هراس اجتماعی این افراد را کاهش و تنظیم هیجانی شان را بهبود بخشید.