İdareci ve İdare Edilenler Arasındaki İlişki

nsan, tabiatı gereği toplu olarak yaşar. Hayvanlar tabiatta kendi ýihtiyaçlarını tek olarak karşılaya bilme özelliğine sahiptirler. ýAma insan bütün ihtiyaçlarını kendi başına karşılayamaz. ýDolayısıyla yardımlaşmaya, birlikte yaşamaya muhtaçtır. Bir ýarada yaşama, ihtiyacına dayalı olarak yerleşim birimleri ve ýşehirler kurulur. Dünya âleminde, insanların hedef ve istekleri ýmutlaka başkaların hedef ve istekleriyle çelişki gösteriri. ýİnsanlar kendi istek ve ihtiyaçlarını karşılamaya ve onları ýtahakkuk ettirmeye başlarsa, aralarında kavgalar çıkar. ý Herkes kendisini haklı, başkasını haksız görür. Camiadan ýhuzur ve nizam denen bir şey kalmaz. Böyle bir toplulukta, ýinsanlar için tayin edilmiş ulvi dereceler kesp edilmez, gazabın ýhâkim olduğu yırtıcı hayvanların sıfatlarına bürünmüş kimseler ýmenfaatleri ardınca giderler. Bu durum, her tolumda bir hâkim ýve idarecinin olmasını zaruri kılmaktadır. Hz. Ali bu ihtiyacı, ýý“her toplumda ister iyi ister şer olsun bir amire ihtiyaç vardır.” ýDiye beyan etmiştir.