والپروئیک اسید باعث کاهش تغییرات بافت شناسی و سطح گیرنده های آندروژن از بیضه و اپیدیدیم در موش می شود

والپروییک اسید (VPA) یک داروی ضد صرع بوده که می توانید منجر به مشکلات باروری در مردان شود. هرچند، مطالعه ای بر روی تغییرات هیستوپاتولوژی بیضه و اپیدیدیم و میزان بیان ژن گیرنده آندروژن به دنبال مصرف VPA انجام نشده است.

بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک و سطوح پروتئین گیرنده بیضه و اپیدیدیم در موش تحت درمان با VPA.

شصت و چهار موش صحرایی نر بالغ به دو گروه VPA (8 موش در هر گروه) و شاهد تقسیم شدند. موش تحت درمان با 500 میلی گرم در کیلوگرم، VPA به صورت درون صفاقی برای 10 روز متوالی تزریق شد. در هر روز، تمام پارامترهای باروری از جمله بافت شناسی توسط رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین بیان پروتئین گیرنده آندروژن به روش وسترن بلات در بیضه و اپیدیدیم مورد بررسی قرار گرفت.

موش ها در گروه VPA به طور چشمگیری تغییرات مربوط به هیستوپاتولوژی نسبت به گروه کنترل نشان دادند. سلول های بزرگ چند هسته و سلولهای زایا پوسته ریزی در روز ششم مشاهده شد. فروپاشی سلولهای جنسی و افزایش فضاهای بین سلولی اپیتلیوم لوله های منی ساز در روز هفتم تا دهم در گروه VPA مشاهده شد. علاوه بر این، تعداد زیادی گسترده سلولهای غول آسای چند هسته ای و لایه برداری کامل به وضوح از روز هشتم تا دهد مشاهده شد. چنین سلولهای جنسی کنده شده به وضوح در لومن اپیدیدیم در روز دهم مشاهده شد. نرخ افزایش غلظت اسپرم حدود 32.31٪ در روز دهم در گروه شاهد (003/0=p) دیده شد. علاوه بر این، بیان ژن گیرنده آندروژن در بیضه و اپیدیدیم در موش تحت درمان در مقایسه با VPA نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد.

درمان با VPA باعث تغییرات هیستولوژیک اپیتلیوم سلول زایا در لوله های سمینی فر شده و منجر به کاهش بیان گیرنده های آندروژن در بیضه و اپیدیدیم می شود.