شناسایی و تحلیل مولفه های موثر بر حضور عادلانه زنان در فضای عمومی شهری (مطالعه موردی: بوستان شوش تهران)

فضاهای شهری از آن حال که عرصه حضور گروه های اجتماعی مختلف هستند، در آن ها همواره یک جریان دائمی طرد و شمول به چشم می‏خورد. جریان دوگانه که نوعی رقابت فضایی است، در نهایت به طرد یا پذیرش، حضور یا عدم حضور یکی از طرفین منتج می‏شود. امروزه، در جامعه ما، به رغم تحقیقات متعدد تحت عناوین گوناگون در ارتباط با جنسیت، فضاهای شهری، که بستر حضور و کنش دو جنس‏ زن و مرد است، آن چنان که باید متناسب فراهم نشده است. از این رو، در این نوشتار به تحلیل چگونگی تاثیرگذاری جنسیت بر میزان طرد و شمول زنان از فضای بوستان شوش و به دنبال آن چگونگی بازتولید این رمزها و مرزهای استعاری‏ حضور در فضا و تجلی آن در رفتار افراد در این فضا پرداخته شده است. نوشتار‏ پیش رو با بهره گیری از روش شناسی کیفی و شیوه هایی مانند مشاهده مشارکتی و مصاحبه با 21 نفر از افرادی که با بوستان شوش در ارتباط اند، در پی پاسخ به این سوال است که: جنس‏های متفاوت در بوستان شوش موجب چه نوع تفاوت‏های فضایی می‏شوند؟ نتایج یافته ها نشان می‏دهد در بوستان شوش مولفه جنسیت مهم ترین مولفه‏ ای است که حضور گروه های مختلف را در فضا رقم می‏زند. بدین شکل که برخی از افراد به واسطه جنسیت از فضای بوستان طرد و متقابلا برخی دیگر در فضا جذب می شوند. تقویت و فراهم آوری زمینه های مشارکت فعال زنان در مقیاس محلی از سیاست های مهم پیشنهادی است که پیش از هر چیز ریشه های تاریخی و اجتماعی‏ وضعیت‏ حضور گروه زنان در فضای شهری را در نظر داشته و بر این اساس راهکارهای اجرایی را نه صرفا در تغییرات‏ کالبدی و فضایی، که در زمینه اجتماعی و فرهنگی و تاریخی آن جست وجو می‏کند.