بررسی نقش متغیرهای مبتنی بر بازار در بهبود عملکرد صادرکنندگان محصولات دانش بنیان

طی دهه های اخیر، اقتصاد کشور های توسعه یافته و در حال توسعه ی جهان دچار نوعی تغییر تدریجی شده است. در این سال ها منابع و دارایی های فیزیکی اهمیت استراتژیک خود را از دست داده اند و نقش دانش چه در عرصه ی تولید محصول و چه در زمینه ی ارائه ی خدمت پر اهمیت تر از هر زمان دیگری شده است. امروزه دانش به عنوان محرک بهره وری و رشد اقتصادی شناخته می شود و همین امر موجب شده تا نقش اطلاعات، فناوری و یادگیری در عملکرد اقتصادی در کانون توجهات قرار گیرد. به واسطه ی همین تغییرات بنیادین، تاسیس و فعالیت شرکت های کوچک و متوسط دانش محور و تولید و عرضه ی محصولات مبتنی بر دانش و فناوری های پیشرفته رشد قابل توجهی یافته است. یکی از ابعاد مهم فعالیت تولید کنندگان این نوع محصولات، حضور در بازار های بین المللی است. سال هاست کشور های توسعه یافته ی جهان صادرات محصولات دانش بنیان را به عنوان یک رویکرد موثر در زمینه ی توسعه ی اقتصادی مورد توجه قرار داده اند. با این وجود، توجه به چنین رویکردی در عرصه ی اقتصادی در کشور ایران سابقه ی زیادی نداشته و بررسی اطلاعات و آمار های موجود، نتایج متناقضی را در زمینه ی عملکرد کشور در این حوزه نشان می دهد. پژوهش حاضر ضمن بررسی عملکرد کشور در زمینه ی صادرات دانش بنیان و برخی از چالش هایی که فعالان این عرصه با آن مواجه اند، به تبیین راهکار های بهبود دهنده با تمرکز بر عوامل موثر بر عملکرد صادرکنندگان محصولات دانش بنیان در بازار های صادراتی پرداخته و پیشنهاد های کاربردی و پژوهشی در این زمینه ارائه می دهد.