تاثیر آموزش تنظیم هیجانی بر تکانشگری و سبک های تصمیم گیری در زندانیان

زندان و اثرات منفی آن بر زندانیان به ویژه زندانیان زن، لزوم انجام مداخلات آموزشی، رواندرمانی را برای آنها ضروری نموده است. پژوهش حاضر با هدف آموزش تنظیم هیجانی بر تکانشگری و سبک های تصمیم گیری در زندانیان زن شهر یاسوج انجام گردید.
اینمطالعه، کارآزمایی، بالینی و مداخله ای بوده است. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از زنان زندانی بود که پس از شرح و بیان اهداف مطالعه، داوطلب شرکت در طرح بودند و به صورت تصادفی دردو گروه آزمایش وکنترل تخصیص داده شدند. گروه آزمایش، تحت برنامه آموزشی 8 جلسه ای مهارت های تنظیم هیجانی مبتنی برمدل گراس قرارگرفتند وبرروی گروه شاهد هیچ مداخله ایصورت نگرفت، سپس از گروه آموزش و شاهد پیش آزمون و پس آزمون بهعملآمد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های تکانشگری بارات، سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های مطالعه بیانگر تاثیر برنامه آموزشی تنظیم هیجانی بر کاهش تکانشگری کلی (P<0.05) و تکانشگری شناختی(P<0.001)، رفتاری (P<0.05) و برنامه ریزی نشده (P<0.05) در زندانیان زن گردید. همچنین آموزش تنظیم هیجانی بر افزایش سبک های تصمیم گیری عقلایی(P<0.001) و شهودی(P<0.01) و کاهش سبک های تصمیم گیری اجتنابی(P<0.05)، وابسته(P<0.05) و آنی(P<0.05) تاثیر معناداری داشته است.
با توجه به نتایج تحقیق که آموزش تنظیم هیجانی، باعث کاهش تکانشکری و افزایش سبک های معقول تصمیم گیری در زندانیان گردید، می توان با ارتباط حرفه ای در قالب آموزش تنظیم هیجانی باعث افزایش دانش ومهارت افراد در کنترل تکانشهای منفی و همچنین افزایش سبک های تصمیم گیری عقلایی گردید.