اثر محافظتی سیلیمارین بر روی آسیب کبدی ناشی از امواج تلفن همراه درموش های صحرایی

مطالعات متعدد آزمایشگاهی و اپیدمیولوژیک تاثیرات امواج الکترو مغناطیس ناشی از تلفن همراه را بر روی تکثیر سلولی، یک پارچگی دیواره سلول، القا آپپتوز، انتقال کلسیم، اختلال در انتقال پیام های سلولی و تنظیمات آنزیمی در اندام های مختلف مانند کبد را نشان می دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر سیلیمارین بر پیشگیری از این آسیب ها بر روی کبد می باشد.
70 سر موش صحرائی بالغ به صورت تصادفی در پنج گروه چهارده تایی کنترل، شاهد مثبت، تجربی( تیمار شده با دوز 150،100 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم سیلیمارین) تقسیم شدند. گروه های شاهد مثبت و تجربی به مدت سی روز، هر روز 5 بار و هر بار به مدت ده دقیقه درمعرض امواج گوشی تلفن همراه قرار داده می شدند. در پایان آزمایش از موش ها خون گیری شده و میزانALT ،AST و ALPپروتئین تام سرم،آلبومین و بیلی روبیناندازه گیری گردید. نمونه های بافتی پس از تثبیت جهت تهیه اسلاید به آزمایشگاه ارسال شد.
میزانALTASTALPوبیلی روبین تام در گروه شاهد افزایش معنی دار(0/05pو پروتئین تام سرم و آلبومین کاهش معنا داری(0/05pیافته بود. در گروه های تیمار شده با سیلیمارین میزان فاکتورهای مذکور به صورت معناداری تغییر کرده و به حالت طبیعی نزدیک شده بود. نتایج آسیب شناسی با نتایج بیوشیمیائی مطابقت داشت.
نتایج این مطالعه تاثیر مثبت سیلیمارین را در محافظت از کبد احتمالا از طریق از بین بردن رادیکال های آزاد و تقویت فاکتورهای آنتی اکسیدانی در کبد نشان داد.