فراز و فرود فازسیاسی سازمان مجاهدین خلق در مشهد (1357-1360)

با پیروزی انقلاب اسلامی منحصربه فردترین دوره تاریخ ایران به خصوص در قلمرو آزادی های سیاسی و اجتماعی آغاز شد. سازمان مجاهدین خلق یکی از گروه هایی بود که از این فرصت بهره برد و به سرعت به بزرگ ترین سازمان سیاسی چپ گرا در کشور بدل شد. بهره گیری از ظرفیت های تمام مناطق کشور یکی از این موارد بود. مشهد به دلیل ویژگی های خاص خود یکی از این کانون ها و مهم ترین بازوی شهرستانی سازمان بود که به دلیل تمرکزگرایی شدید سازمان، در وابستگی کامل به مرکزیت قرار داشت. اقدامات آنان در جذب، چارت تشکیلاتی و فعالیت ها به طور عمده در چارچوب الگوهای طراحی شده کادر مرکزی و برای دست یابی به هدف سازمان بود. هر چند، مخالفان نیز از مولفه های اثرگذار در رفتار مجاهدین خلق مشهد بودند که روند انجام و نتایج اقدامات آنان را دچار تغییراتی اساسی می کردند. این مقاله می کوشد با روش تاریخی و با تکیه بر اسناد و مطبوعات به بررسی فراز و فرود فازسیاسی شاخه مشهد طی سال های 1357تا1360 را مورد بررسی قرار دهد.