الگوی پراکنش مکانی گونه های درختی در جنگل های حاشیه رودخانه (مطالعه موردی: پناهگاه حیات وحش کرخه)

شناخت الگوی مکانی درختان جنگلی در طراحی الگوی مدیریتی مناسب برای حفاظت و احیای توده های جنگلی نقش موثری دارد. این پژوهش، با هدف تجزیه و تحلیل الگوی پراکنش درختان در پناهگاه حیات وحش کرخه (بخشی از جنگل های حاشیه رودخانه کرخه)، بررسی میزان تغییرپذیری و الگوی تغییرات آنها نسبت به فاصله از رودخانه، انجام گرفت. تعداد پایه های درختان پده، گز و درختچه سریم در 117 قطعه نمونه، روی ترانسکت هایی موازی با فاصله 500 متر از یکدیگر و عمود بر رودخانه شمارش شدند. سپس با استفاده از روش های زمین آماری الگوی پراکنش آنها مورد تحلیل قرار گرفت. واریوگرام تعداد گونه های پده و سریم با مدل کروی، گز و کل گونه ها با مدل نمایی مطابقت داشته و وجود همبستگی مکانی را نشان دادند. دامنه تاثیر واریوگرام گز 186 متر، پده 362 متر، سریم 749 متر و تعداد کل گونه ها 208 متر است. نقشه های کریجینگ نیز نشان دادند که گونه های موجود دارای همبستگی مکانی هستند. بیشترین پراکنش گونه ها نزدیک رودخانه بوده و با دورشدن از رودخانه، تعداد هر سه گونه کاهش می یابد. این موضوع، اهمیت مدیریت و حفاظت جنگل های حاشیه رودخانه و جلوگیری از تخریب و کاهش مرز پوشش جنگلی را تایید می نماید.