بررسی اثر عناصر آلیاژی بر نفوذ هیدروژن در اتصالات غیرمشابه زنگ نزن آستنیتی به فولاد کربنی

نفوذ هیدروژن در فلزات و آلیاژها سبب افت خواص مکانیکی آن ها می شود. در این پژوهش به بررسی اثر عناصر آلیاژی در روکشAISI 347 با دو ترکیب شیمیایی بر میزان نفوذ هیدروژنی پرداخته شد. به این منظور نمونه هایی از جنس فولاد کربنی St37 تهیه شد و سپس توسط فولاد زنگ نزن 347ER روکش کاری شده است. سپس نمونه ها تحت شارژ کاتدی هیدروژن قرارگرفتند و جهت مقایسه با نمونه های شارژ نشده از آزمون های فراصوتی، متالوگرافی، سختی سنجی، کوانتومتری، خمش و آنالیز (EDS) میکروسکوپ الکترونی استفاده شد. نتایج بررسی ها به عمل آمده نشان می دهد که هر دو روکش فاقد هر گونه عیبی در فصل مشترک اتصال می باشند. یافته های پژوهش بر نمونه های روکش نیز نشان داد وجود عناصری مانند کروم، منگنز، تیتانیوم و نیوبیوم می تواند نفوذ هیدروژن را کاهش دهد، این در حالی است که نیکل احتمال نفوذ و تردی هیدروژنی را در روکش زنگ نزن آستنیتی افزایش می دهد.