استفاده از تحلیل سلسله مراتبی جهت ارزیابی محیط زیستی- فنی کاربرد پسماندهای ساختمانی و صنعتی در لایه های روسازی راه

مدیریت کارآمد پسماند و حفظ محیط زیست از جمله مسایل حایز اهمیت در سایر زمینه های مهندسی از جمله راه سازی محسوب می شود. استفاده فراوان از مصالح طبیعی در ساخت و احیای راه ها، صدمات جبران ناپذیری به محیط طبیعی وارد می آورد. از این رو در این تحقیق استفاده از نخاله های حاصل از گودبرداری و سرباره مازاد کارخانه فولاد جهت به کارگیری در لایه های روسازی راه مورد بررسی قرار گرفت.
برای این منظور آزمایش های حد روانی و خمیری، ارزش ماسه ای، سایش لس آنجلس، سلامت سنگ دانه ها، تراکم و [1]CBR انجام پذیرفته و با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP)[2] میزان قابل اعتماد بودن این مصالح با درنظرگیری عوامل مختلف تعیین گردید.
نخاله های ساختمانی با CBR برابر 2/36 جهت استفاده در لایه زیراساس مناسب می باشند. از طرفی سرباره های فولادی ناشی از کوره قوس الکتریکی به دلیل نداشتن خاصیت چسبندگی به تنهایی قابلیت استفاده در لایه روسازی راه را نداشته و جهت برطرف کردن این مشکل به صورت ترکیبی با مصالح چسبنده مورد استفاده قرار می گیرند.
نتایج نشان دهنده مطلوب بودن کاربرد نخاله های ساختمانی و نمونه ترکیبی ساخته شده با سرباره های فولادی و نخاله جهت استفاده در راه سازی با درنظرگیری عوامل مختلف موثر از جمله مسایل محیط زیستی می باشد.