کاربردی از فرضیه پناهگاه آلودگی در شناسایی صنایع آلاینده: شواهدی از رابطه تجاری ایران- چین

رشد اقتصادی و توسعه همه جانبه در تمام جوامع در عین حال که اهداف مثبتی تلقی می شوند، دارای اثرات جانبی منفی بر دیگر حوزه ها از جمله محیط زیست هستند. در سالیان اخیر موضوعی که توجه زیادی را به خود جلب کرده، بحث اثرات جانبی منفی جهانی سازی و تجارت آزاد بر محیط زیست است، به گونه ای که با ارایه فرضیه پناهگاه آلودگی، سهم عظیم تجارت و نقش پر رنگ جهانی سازی در انتقال آلاینده ها نمایان تر شده است.
در این مطالعه با به کار گیری الگوی خودرگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) و آزمون کرانه ها، فرضیه پناهگاه آلودگی در رابطه تجاری ایران-چین در بازه زمانی 2004-1987 برای کدهای دورقمی ISIC مربوط به صنایع آلاینده بررسی شد. علاوه بر ارایه چهار الگوی غیر خطی برای چهار صنعت آلاینده، الگوی غیرخطی دیگری نیز با استفاده از داده های تجمیع شده این صنایع برآورد گردید.
نتایج حاکی از N شکل بودن منحنی کوزنتس زیست محیطی (EKC)، سهم بالای تولیدات کارخانه ای در انتشار کربن، تایید فرضیه پناهگاه آلودگی از ایران به چین برای کدهای 34 و 35 و شناسایی صنایع آلاینده صادراتی با کدهای 35 و 37 بوده که فعالیت تولیدی شان سبب افزایش انتشار دی اکسید کربن می شود.
بر اساس الگوی داده های تجمیع شده فرضیه PHH تایید نمی شود، در حالی که فرضیه مذکور با استفاده از الگوهای جزیی تر قابل تفسیر است. بنابراین لزوم استفاده از الگوهای جزیی و در سطح گروه های کالایی برای بررسی فرضیه پناهگاه آلودگی بیش از پیش نمایان می شود. تنها با کاربرد این فرم از الگوهاست که سیاست گذاران می توانند با دقت بیشتری صنایع آلاینده را شناسایی نموده و در جهت بهبود شرایط زیست محیطی اقدام نمایند.