موانع توانمندسازی نیروی انسانی سازمانهای غیردولتی فعال در شهر تهران

این مقاله بر گرفته از پژوهشی است که با هدف شناخت موانع توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان های غیردولتی درونزا در شهر تهران صورت گرفته است . سازمان های غی ردولتی درونزا سازمان هایی می باشند که با هدف رفع نیازهای گروهی از افراد جامعه توسط اقشار مردم، ایجاد و با چهار استراتژی اصلی فعالیت می کنند که عبارتند از، تمرکز بر فرهنگ سازی، تمرکز بر ایدئولوژی نهادسازی، تمرکز برساختار حقوقی جامعه و استراتژی ترکیبی . بدیهی است که استراتژی بهینه، استراتژی ترکیبی است که در آن سه استراتژی قبلی همچون سه ضلع یک مثلث بوده که در کانون این سه ضلع برای عملیاتی کردن این استراتژی مفهوم ظرفیت سازی با هدف توانمندسازی شکل می گیرد. در این مقاله، ابتدا مروری بر عملکرد سازمان های غیردولتی ونقش آنها در فرآیند توسعه پایدارشده است، سپس به توانمندسازی نیروی انسانی بعنوان عامل تاثیرگذار در مسیر دستیابی سریعتر به اهداف سازمانی اشاره شده و پس از آن به شناسایی موانع توانمندسازی نیروی انسانی پرداخته شده است . در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات، پرسشنا مه بصورت حضوری در بین جامعه آماری مورد تحقیق که شامل کلیه مدیران و مسئولین این سازمان ها، بعنوان گروه مطلع در شهر تهران می باشند، توزیع شده است. براساس چارچوب نظری تحقیق چهار عامل کمبود منابع مالی ، سبک مدیریت نامناسب ، عدم آمادگی گروه های هدف و کمبود افر اد متخصص در زمینه توانمندسازی بعنوان موانع توانمندسازی نیروی انسانی در غالب چهار فرضیه فرعی استخراج شد و برای اثبات بستگی این عوامل با توانمندسازی نیروی انسانی از آزمون چی دو کارل پیرسون استفاده گردید و این عوامل بعنوان موانع توانمندسازی نیروی انسانی مورد ت ایید قرار گرفت بعبارتی به دلیل وجود عوامل ذکر شده در سازمان های مورد مطالعه این سازمان ها نتوانسته بودند برنامه های موثر و مداومی را جهت توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان اجرا نمایند . نهایتا در این مقاله بر اساس تحلیل یافته ها، پیشنهادات مناسب برای رفع موانع موجود ارائه گردید.