ارزیابی کارایی علفکش های مختلف بر کنترل علف های هرز عدس (Lens culinaris)

با هدف بررسی اثر علفکش های اتال فلورالین EC3.33% (3 لیتر در هکتار)، تری فلورالین EC48%( 2 لیتر در هکتار)، پندیمتالین EC33%(5/2 لیتر در هکتار)، ایمازتاپیر SC10% (1 لیتر در هکتار)، متری بیوزین WP70% (1 کیلوگرم در هکتار)، سیمازین WP80%(1 گرم در هکتار)، پرومترین WP80% (1 کیلوگرم در هکتار)، مخلوط سیمازین و پرومترین(5/0+ 5/0 گیلوگرم در هکتار) در مقایسه با تیمار دو مرحله وجین دستی و تداخل تمام فصل علف های هرز، آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در شرایط آب و هوایی شهرستان خرم آباد اجرا شد. مهمترین علف های مشکل آفرین در این آزمایش به ترتیب گلرنگ وحشی (Carthamus oxyocantha M. Bieb)، شیرپنیر (Galium tricornutum subsp.)، خردل وحشی (Sinapis arvensis L.)، جغجغک (Vaccaria grandiflora (Ser.) Jaub. & Spach)، و گوش فیلی(Conringia orientalis (L.) Dumort.) بودند. میانگین تراکم علف های هرز برای کرت های شاهد بدون کنترل برابر 133 بوته در مترمربع بود. با بررسی اثر علف کش های مختلف روی این علف های هرز مشخص شد که کاربرد ایمازتاپیر به میزان 75/0 لیتر در هکتار با 99 درصد کاهش در تراکم کل علف های هرز نسبت به شاهد بهترین تیمار بود و تیمار پندی متالین به میزان5/3 لیتر در هکتار با 7/6 درصد اثربخشی در کنترل علف های هرز ضعیف ترین تیمار بود. براساس نتایج این آزمایش، از بین علف کش های مورد آزمایش فقط کاربرد علف کش متری بیوزین به میزان 1 کیلوگرم در هکتار اثر گیاهسوزی معنی داری بر روی گیاه زراعی عدس داشت و بر این اساس برای کنترل علف های هرز این کشت قابل توصیه نیست.