تاثیرات آزادسازی ورود شرکت های بیمه خارجی در مدل تعادل عمومی

در این مقاله، تاثیرات آزادسازی بازار بیمه کشورهای مختلف بر متغیرهای کلان اقتصادی مورد مطالعه قرار گرفته است. با این هدف، از نوعی مدل تعادل عمومی قابل محاسبه استفاده شده است که در آن، کشورهای جهان در قالب هشت منطقه قرار دارند و هریک به پنج بخش اقتصادی تقسیم شده اند. مناطق عبارت اند از کشورهای عضو موافقت نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA)، اتحادیه اروپا (EU)، ژاپن، اقیانوسیه، شرق آسیا (کره جنوبی و چین)، کشورهای با درآمد کم (55 کشور)، کشورهای با درآمد متوسط (93 کشور) و کشورهای با درآمد زیاد (22 کشور).
این تقسیم بندی، بر اساس تقسیم بندی های بانک جهانی است. بخش های اقتصادی شامل تولیدات غذایی، تولیدات صنعتی، بخش مالی (به جز بیمه) و بخش بیمه و سایر خدمات (تمامی بخش های خدماتی به جز بخش مالی و بیمه) است. با هدف اعمال ساختار رقابت ناقص برای صنعت بیمه، فرض شده است شرکت های بیمه ای غیررقابتی قیمت های بیشتری از مشتریان درخواست می کنند.
مدل استفاده شده در این مقاله بر اساس «پروژه تحلیل تجارت جهانی» است و تحت شرایط رقابتی و رقابت ناقص برآورد شده است. همانند مطالعه بنجامین و دیائو (2000)[1] نتایج به دست آمده از ساختار رقابت ناقص به سمت رقابت کامل، معیاری برای قضاوت درخصوص حرکت به سمت آزادسازی در نظر گرفته شده است. نتایج بیان کننده آن است که پیمودن تدریجی مسیر آزادسازی صنعت بیمه براساس توافق نامه عمومی تجارت خدمات، بهترین راهکاری است که منافع تمامی کشورها ازجمله کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته را تضمین می کند.