مطالعه اثر آسکوربیک اسید بر باکتری های استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه جداشده از ماهیان قزل آلای رنگین کمان پرورشی در شرایط آزمایشگاهی

دستیابی به روش های حفظ کیفیت ماهی در هنگام نگهداری و جلوگیری از بروز عوامل بیماری زا در محصول مورد مصرف بسیار ضروری است. با توجه به اثرات سوء نگه دارنده های شیمیایی بر سلامت انسان، جایگزینی مواد طبیعی با خاصیت ضد باکتریایی برای حفظ کیفیت ماهیان پس از برداشت بسیار مطلوب می باشد. مطالعه اخیر به منظور استفاده از آسکوربیک اسید و ارتقای خاصیت ضد باکتری آن تحت شرایط گوناگون pH محیطی بر روی استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه جداشده از ماهیان قزل آلای رنگین کمان پرورشی انجام شد. فعالیت ضدباکتریایی غلظت های مختلف آسکوربیک اسید (0، 53/19، 06/39، 13/78، 25/156، 5/312، 625،1250، 2500 و 5000 میکروگرم بر میلی لیتر) تحت سه اسیدیته 5/5، 6 و 7 و در دمای 30 درجه سانتی گراد با استفاده از روش های میکرودایلوشن و قرائت جذب نوری انجام شد. آزمایش ها در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل و در سه تکرار انجام گرفت. میانگین آن ها به روش تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از نرم افزار Sigmastat انجام شد. بیشترین اثر مهاری رشد (MIC) در غلظت 2500 میکروگرم بر میلی لیتر در pH 5/5 و 6 علیه هر دو باکتری به دست آمد. کمترین میزان جذب نوری نیز در غلظت 2500 میکروگرم بر میلی لیتر آسکوربیک اسید در اسیدیته های 5/5 و 6 علیه هر دو باکتری در مقایسه با غلظت های کمتر آن بود. درحالی که در اسیدیته 7 با توجه با بالا بودن میزان MIC (5000میکروگرم بر میلی لیتر) کمتر تاثیر گذار بود. کمترین میزان جذب نوری نیز در غلظت 2500 آسکوربیک اسید در اسیدیته های 5/5 و 6 علیه هر دو باکتری در مقایسه با غلظت های کمتر آن بود. در اسیدیته معادل 7 نیز در غلظت 5000 میکروگرم بر میلی لیتر آسکوربیک اسید، جذب نوری در مقایسه با سایر غلظت های کمتر آن علیه هر دو باکتری به طور معنی داری کمتر بود (05/0 > p) که نشان از اثر مهار رشد داشت. نتایج نشان داد که کاهش اسیدیته از 7 به 6 و 5/5 سبب افزایش اثر مهاری آسکوربیک اسید در غلظت 2500 میکروگرم بر میلی لیتر علیه هر دو باکتری شد.