وضعیت سلامت دهان دانش آموزان توانخواه در یک مدرسه ابتدایی

معلولیت طیف وسیعی از جمعیت جهان را در همه سنین و طبقات اجتماعی درگیر کرده است، اما شیوع آن در مناطق مختلف متفاوت است. افراد توانخواه بسته به جنس، سن، شرایط اجتماعی-اقتصادی و قومیت، تفاوت های فردی و پاسخ های متفاوتی به معلولیت دارند. مطالعات نشان داده است معلولیت در جنس مونث آسیب های بیشتری به همراه دارد. همچنین معلولین ذهنی از معلولین فیزیکی آسیب پذیرترند. بنظر می رسد کودکان و نوجوانان دارای معلولیت، سلامت دهان ضعیفتری از میانگین جامعه دارند که این اختلاف عمدتا بدلیل دسترسی کمتر به مراقبت های دندانی، بهداشت نامناسب دهان و مشکلات ناشی از خود معلولیت این افراد می باشد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت سلامت دهان دانش آموزان توانخواه بود.
روش اجرا: این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی است که در یک دبستان استثنایی کودکان توانخواه شهر تهران، منطقه 18 انجام گرفت. 51 دانش آموز دختر توانخواه ذهنی 6-17 ساله در مطالعه شرکت کردند. معاینات کلینیکی توسط دندانپزشک و با ابزارهای آینه یکبار مصرف، پروب پریودنتال و زیر نور فلوئورسنت اتاق، در محل مدرسه انجام گرفت و برای هر دانش آموز شاخص های پلاک (Plaque Index) و خونریزی لثه (Gingival Bleeding Index)، میزان جرم (Calculus Index) و DMFT/dmft ثبت شد.
شاخص پلاک در معاینات برابر با 0.66± 1.74، شاخص خونریزی لثه در معاینات برابر با 0.28، CI برابر با 0.06 ، میانگین DMFT کل دانش آموزان برابر با 4.3±5 و میانگین dmft دانش آموزان برابر با 4.9±2.3 گزارش شد.
نتایج حاصل از این مطالعات نشان می دهد سطح بهداشت دهان و دندان کودکان معلول بررسی شده نسبت به افراد عادی پایینتر از متوسط بهداشت شهروندان تهرانی است. لذا توجه به مراقبتهای پیشگیری و درمانی در افراد عقب مانده ی ذهنی الزامی است.