روایی،پایایی، ساختار عاملی و توان تمایزی مقیاس مانیای یانگ بین بیماران افسرده تک قطبی و دوقطبی و جمعیت عمومی

اختلال افسردگی دوقطبی هم از لحاظ مبانی بیولوژیکی هم از نظر پدیدارشناختی علائم از افسردگی غیردوقطبی متفاوت است.تشخیص ماهیت این دو در فاز افسردگی کمی دشوار و مستلزم مصاحبه دقیق و ابزار سنجش مناسب است. هدف پژوهش حاضر، تعیین روایی، پایایی، توان تمایزی و ساختار عاملی مقیاس سنجش مانیای یانگ (YMRS) بود.
این مطالعه از نوع زمینه یابی و روان سنجی است. شرکت کنندگان 367 نفر، شامل 120 بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی، 126 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی عمده و 121 فرد بهنجار از مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مطب های خصوصی بودند. مقیاس درجه بندی مانیای یانگ (YMRS)، مقیاس درجه بندی افسردگی دوقطبی (BDRS)، مقیاس درجه بندی افسردگی همیلتون (HDRS) و پرسشنامه افسردگی بک (BDI) برای گردآوری داده ها به کار رفتند و داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی و تحلیل تمایزات تحلیل شدند.
مقیاس درجه بندی مانیای یانگ در جمعیت ایرانی همسانی درونی بالایی (α=0/82) داشت و روایی آن از طریق همبستگی بالا با زیرمقیاس آمیخته ی مقیاس درجه بندی افسردگی دوقطبی (0.74.5) تایید شد. تحلیل عاملی سه عامل فزون فعالی، رفتارهای پرخطر و پیش آگهی را بر اساس ملاک های تشخیصی DSM-5شناسایی کرد. مناسب ترین نقطه برش بالینی، نمره 5/7 با حساسیت 5/62 درصد و ویژگی 89 درصد در شناسایی بیماران تک قطبی از دوقطبی بود.
نسخه فارسی مقیاس سنجش مانیای یانگ از ویژگی های روان سنجی مطلوبی برخوردار است و قدرت تمایز افسردگی دوقطبی از تک قطبی را دارد.