اثربخشی راهبردهای تقویت حافظهٔ فعال و ادراک دیداری بر بهبود عملکرد املا در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری

یکی از ناتوانی های یادگیری بسیار مهم، ناتوانی یادگیری املا است که با مشکلات حافظه و ادراک دیداری همراه است. در این پژوهش به منظور بهبود عملکرد املا در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری، راهبردهایی جهت تقویت حافظهٔ فعال و ادراک دیداری به کار گرفته شد.
روش مطالعهٔ حاضر شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری شامل 123نفر از دانش آموزان پایهٔ سوم ابتدایی شهر کرمانشاه بود. گروه نمونه شامل 24دانش آموز مشغول به تحصیل در پایهٔ سوم ابتدایی بودند که پس از تشخیص ناتوانی املا، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. سپس به منظور تشخیص افتراقی ناتوانی یادگیری املا از سایر اختلال ها، مقیاس چهارم هوش وکسلر کودکان انجام شد. برنامه های تقویت حافظهٔ فعال و ادراک دیداری به صورت انفرادی طی 10جلسهٔ 60دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا گردید.
نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون، تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین نمرات املا گروه آزمایش در مرحلهٔ پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون و گروه کنترل افزایش یافته است (0٫001P<).
نتایج پژوهش حاکی از آن است که راهبردهای تقویت حافظهٔ فعال و ادراک دیداری بر بهبود عملکرد املا در دانش آموزان با ناتوانی املا هم در نمرهٔ کل و هم در خرده مقیاس های این آزمون (تصویرنویسی، غلط یابی، تشخیص تشدید بر روی حرف موردنظر، صحیح یابی، واژه سازی، کامل کردن کلمه، تشخیص حروف هم صدا، تشخیص نقطه و سرکش و نوشتن املای کلمات آموزشی و متن املا) داشته است.