بررسی رابطه بین سبک رهبری کریمانه و یادگیری سازمانی با تاکید بر فراموشی سازمانی هدفمند

سرعت فزآینده انتقال اطلاعات و محیط متلاطم کنونی اهمیت مدیریت اطلاعات در سازمان ها را دوچندان کرده است. از این رو، هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک رهبری کریمانه و یادگیری سازمانی با تاکید بر فراموشی هدفمند می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان شرکت نفت و گاز پارس می باشد که حجم نمونه 210 نفر و روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه 32 سوالی محقق ساخته می باشد. روایی پرسشنامه از نظر صوری و محتوایی مورد بررسی قرار گرفته و پایایی آن نیز با اجرای آزمایشی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، برابر با 88/0 بدست آمده است. برای سنجش فرضیه ها و تاثیر مفاهیم مورد بررسی از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهند، که مولفه نرمش و رفق رهبری کریمانه نسبت به مولفه شدت عمل آن، تاثیر بیشتری بر یادگیری سازمانی دارد. همچنین نتایج بیانگر آن است که فرضیه های پژوهش (رابطه بین رهبری کریمانه و فراموشی سازمانی هدفمند؛ رابطه بین رهبری کریمانه و یادگیری سازمانی؛ رابطه بین فراموشی سازمانی هدفمند و یادگیری سازمانی) مورد تایید قرار گرفت و این روابط مستقیم و معنادار می باشند.