تعیین استراتژی های توسعه پایدار در نفت شهرها (مطالعه موردی: نفت شهر آبادان)

در میان انواع شهرها، شهرهای استخراجی (نفت) دارای ویژگی های خاصی ازجمله تمرکز بالای فعالیت های صنعتی و معدنی، آلودگی های بالای زیست محیطی و مسائل اجتماعی ناشی از مهاجرت های شغلی و دوگانگی فرهنگی است که می تواند مسئله ناپایداری را در ابعاد زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و کالبدی در محیط این نوع شهرها به وجود آورده یا تشدید نماید. به همین دلیل توجه به پایداری توسعه شهرهای نفتی و تنوع بخشی به اقتصاد آن بر اساس اتخاذ رویکردها و الگوهای مناسب توسعه شهری ضروری به نظر می رسد. روش تحقیق تلفیقی از روش کمی و کیفی است که از طریق ابزار پرسشنامه، مطالعات اسنادی و کمی سازی عوامل استراتژیک انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد آبادان به عنوان شهری وابسته به نفت با چالش های استراتژیک میان هزینه و منافع روبه روست. کهاقتصاد تک بعدی یا عدم تنوع اقتصاد شهری وابستگی اقتصاد آن به منابع تجدید ناپذیر با فرایند تهی سازی روزافزون از مهم ترین ضعف ها و تهدیدهای آن است و در مقابل ظرفیت های بالای توسعهمنطقه آزاد تجاری- صنعتی آزاد اروند کنار، مرز آبی با کشورهای حاشیه خلیج فارس جهت مبادله تجاری و بازرگانی و خدماتی و توسعه گردشگری از مهم ترین نقاط قوت ها و فرصت های فراروی شهر در مسیر توسعه متوازن و پایدار شهری به شمار می آیند. از این رو بر اساس برآیند تلفیق اهمیت مجموعه عوامل داخلی و عوامل خارجی موثر بر توسعه پایدار شهری راهبرد تنوع به عنوان مهم ترین و اصلی ترین سناریوی قابل تاکید و توجه برای این شهر با تخصیص مجدد منابع، بهره گیری از نقاط قوت و فرصت های برای رفع و کاهش تهدیدات فراروی شهر نفت خیز آبادان است.