اثرات تراکم کشت و کاربرد آهن و روی بر عملکرد کمی و کیفی چای ترش

برای ارزیابی تاثیر تراکم، مصرف خاکی و محلول پاشی آهن و روی بر عملکرد کمی وکیفی چای ترش، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه دانشگاه زابل در سال زراعی 93-92 اجرا شد. تراکم در 3 سطح 2، 4 و 6 بوته در متر مربع، به عنوان عامل اصلی و مصرف عناصر ریز مغذی در 5 سطح، محلول پاشی با کلات آهن 6 درصد به نسبت 4 در هزار، محلول پاشی با کلات روی 15 درصد به نسبت 2 مصرف خاکی کلات آهن 6 درصد به میزان 50 کیلوگرم در هکتار، مصرف خاکی کلات روی 15 درصد به میزان 50 کیلوگرم و محلول پاشی با آب به عنوان عامل فرعی در نظر گرفتیم. نتایج نشان داد اکثر صفات کمی شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه بوته، وزن تر و خشک کاسبرگ و عملکرد بیولوژیک بوته تحت تاثیر تراکم معنی دار شدند. بیشترین وزن تر و خشک کاسبرگ در هکتار از تراکم 6 بوته در متر بدست آمد، طوری که میزان کاسبرگ خشک تولیدی در تراکم 6 بوته نسبت به تراکم 2 بوته در متر 200 درصد افزایش داشت. تاثیر مصرف خاکی و محلول پاشی عناصر ریزمغذی افزایش معنی داری برای پارامتر های تعداد غوزه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه بوته، وزن تر خشک کاسبرگ، میزان آنتوسیانین و درصد پروتئین کاسبرگ نشان داد. بر اساس نتایج بدست آمده، به نظر می رسد برای حصول حداکثر عملکرد کاسبرگ خشک، تراکم شش بوته توام با محلول پاشی عنصر روی بتواند به عنوان تیمار مناسبی پیشنهاد گردد.