تحلیل پارامترهای آزمون تداخل سنجی لیزری برای ارزیابی عیوب در مواد مرکب زمینه پلیمری

تداخل سنجی لیزری، یکی از روش های نوین در اندازه گیری مشتقات جابجایی است که قادر است گرادیان جابجایی های بسیار کوچک در ابعاد میکرومتر را اندازه گیری و محدوده ی گسترده ای از سطح جسم را به طور همزمان مورد مطالعه قرار دهد. از پتانسیل این روش می توان به طور بسیار کارآمدی در انجام آزمون های غیرمخرب صنعتی به خصوص در مواد مرکب استفاده نمود. با این حال، استفاده مناسب از این روش، مستلزم شناسایی پارامترهای موثر و آشنایی با نحوه کنترل آنها در آزمون می باشد. اندازه ی برش و میزان بارگذاری مورد نیاز، از جمله مهم ترین پارامترهای این روش هستند که قابلیت شناسایی عیوب بسیار وابسته به انتخاب صحیح آنهاست. در این مقاله، با معرفی روش مذکور و توسعه کاربرد آن در ارزیابی غیرمخرب مواد کامپوزیتی، تاثیر کمی پارامترهای تاثیرگذار در شناسایی عیوبی با اندازه و عمق های مختلف در مواد مرکب مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور پس از آماده سازی چیدمان و اثبات کارایی آن، نمونه هایی از مواد مرکب دارای عیوبی با اندازه و زاویه های مختلف، با به کارگیری اندازه بارهای متفاوت مورد آزمایش قرار گرفته است. با بررسی نتایج، محدوده مجاز بارگذاری برای شناسایی ترک ها تعیین شده و سپس با اعمال اندازه برش های مختلف در مجموعه چیدمان آزمون، مناسب ترین اندازه برای تشخیص پذیری عیوب در نمونه ها بدست آمده است. در ادامه تاثیر موقعیت قرار گیری عیب نسبت به راستای بارگذاری مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی نتایج نشان دادند که بهترین پاسخ آزمون زمانی حاصل می گردد که اندازه برش در حدود اندازه ترکهای احتمالی تنظیم شده و بارگذاری نیز در محدوده ی تعیین شده باشد