مقایسه نیروی عمودی عکس العمل زمین حین راه رفتن به جلو و عقب در مردان کاراته کای نخبه با زانوی پرانتزی و نرمال

هدف از انجام این تحقیق مقایسه نیروی عمودی عکس العمل زمین حین راه رفتن به جلو و عقب در مردان کاراته کای حرفه ای با زانوی پرانتزی و نرمال بود.
در این مطالعه نیمه تجربی 20 کاراته کای مرد حرفه ای در دو گروه زانوی پرانتزی و نرمال شرکت کردند. نیروی عمودی عکس العمل زمین حین راه رفتن به جلو و عقب با استفاده از صفحه نیرو با فرکانس250 هرتز اندازه گیری شد. برای بررسی فرضیه ها از آزمون Mixed ANOVA استفاده شد.
نیروی اوج اول به طور معناداری حین راه رفتن به عقب از راه رفتن به جلو بیشتر بود ((03/0=p)، (00/0=p))، نیروی اوج دوم در اندام غیر غالب به طور معناداری حین راه رفتن به عقب از راه رفتن به جلو کمتر بود (01/0=p). نیروی اوج اول حین راه رفتن به عقب در اندام غالب و حین راه رفتن به جلو در اندام غیرغالب به طور معناداری در گروه نرمال بیشتر بود ((06/0=p)، (00/0=p)). نیروی عمق حین راه رفتن به جلو در گروه نرمال به طور معناداری بیشتر بود ((01/0=p)، (01/0=p)). نیروی اوج دوم در اندام غالب حین راه رفتن به هر دو جهت در گروه زانوی پرانتزی به طور معناداری بیشتر بود ((05/0=p)، (04/0=p))
باتوجه به یافته های تحقیق زانو پرانتزی می تواند عاملی تاثیر گذار بر نیروی عمودی عکس العمل زمین به عنوان یک فاکتور پیشگوی آسیب های اسکلتی- عضلانی در ورزشکاران رشته کاراته در نظر گرفته شود و راه رفتن به عقب می تواند تغییر نیروی عمودی عکس العمل زمین نسبت به راه رفتن به جلو در ورزشکاران این رشته ورزشی را موجب شود.