بررسی امکان استفاده از نانو ذرات رس برای کنترل پتانسیل واگرایی خاک های رسی

با توجه به پیشرفت های حاصل در تهیه و کاربرد نانومواد، استفاده از این نوع مواد در علوم مختلف به ویژه مهندسی ژئوتکنیک موردتوجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر افزودن مقادیر مختلف نانورس بر روی پتانسیل واگرایی دو نوع خاک رسی با خاصیت خمیری کم و زیاد بررسی شده است. بدین منظور، ابتدا آزمایش های شناسایی بر روی دو نوع خاک رس و نانورس و سپس آزمایش های پین هول بر روی نمونه های خاک با مقادیر مختلفی نانورس شامل؛ صفر (خاک طبیعی)، 25/0، 5/0، 1، 2 و 4 درصد وزنی خاک با در نظر گرفتن سنین عمل آوری 1، 3 و 7 روز انجام گردید. نتایج آزمایش های انجام شده نشان دادند که افزودن نانورس به خاک رس واگرا به طور کلی موجب کاهش پتانسیل واگرایی خاک می گردد. در بررسی تاثیر این ذرات بر روی دو نوع خاک با خمیرایی مختلف نتیجه گردید که تاثیر آن بر هر دو نوع خاک یکسان بوده و خمیرایی خاک نقش مهمی در تاثیر این ذرات بر پتانسیل واگرایی ندارند. همچنین مشخص گردید زمان عمل آوری نقش قابل ملاحظه ای در تثبیت خاک با نانوذرات رس داشته و برای انجام فعل انفعالات شیمیایی موردنیاز برای تثبیت حدود سه روز زمان لازم است.