استفاده از داده های طیف نگاری زمینی جهت تخمین میزان یوتریفیکاسیون آبهای داخل خشکی ها (مطالعه موردی: تالاب انزلی)

داده های طیفی یک دانش بنیادین جهت مطالعه میزان کلروفیل تشخص میزان یوتریفیکاسیون آبهای داخل خشکی ها از قبیل رودخانه ها، تالآبها، دریاچه ها و غیره محسوب میشود. مهمترین مزیت استفاده از داده های طیفی تشخیص بهترین شاخص های طیفی جهت مطالعه میباشد. شاخص طیفی با استفاده از بازتابندگی طیفی آبهای داخل جهت a خشکی ها نظیر آب تالآبها در طول موج متاثر از میزان کلروفیل تخمین میزان یوتریفیکاسیون آب های داخل خشکی ها به کار برده میشوند. از اینرو استفاده از شاخصهای طیفی می تواند در بیان علت تفاوت طیفی نمونه ها با توجه به ارتباط قوی شاخص طیفی با متغیر مورد نظر، نقش موثری داشته باشد. از جمله شاخصهای طیفی که در مطالعات مورد استفاده قرار گرفته است a آب ها به خصوص تخمین میزان کلروفیل می توان به الگوریتم دو باندی (نسبت باندی) اشاره نمود. بر اساس نتایج با شاخص نسبت باندی a بهدست آمده در بررسی رابطه مقدار کلروفیل در دو عمق 15 و 30 a رابطه قوی بین مقدار این شاخص با مقدار کلروفیل سانتی متری مشاهده گردید. البته این رابطه در عمق 15 سانتی متری به شکل قوی تری می باشد. در این تحقیق از دو طول موج 700 و 680 نانومتر جهت محاسبه شاخص نسبت باندی استفاده شده است با توجه به مطالعه منحنی بازتابندگی طیفی نمونه های آب حداکثر حساسیت به در طول موج 680 نانومتر وجود دارد و حداقل a جذب ذرات کلروفیل در طول 700 نانومتر میباشد. در این a حساسیت به بازتابندگی کلروفیل تحقیق رابطه بین فسفر کل با میزان شاخص دوباندی نیز بررسی گردید در عمق 15 سانتی متری رابطه قوی تری a که همانند میزان کلروفیل نسبت به عمق 30 سانتیمتری نشان میدهد