ارائه مولفه های کیفی محیط جهت تسهیل حضور بیماران روانی در فضاهای شهری (مطالعه موردی: بیماری زوال عقل)

بر طبق آمارهای جهانی، بیماری زوال عقل، به عنوان بحرانی ترین معضل قرن 21، درصد بالایی از هزینه جوامع را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که با توجه به روند رو به رشد جمعیت سالمند در کشور، توجهی همه جانبه به مشکلات این بیماری مورد نیاز است و از آن‏جا که بخشی از این رسالت بر عهده متخصصان شهرسازی و معماری است، بنابراین باید با ایجاد فضاهای شهری مناسب، بیماران را به حضور در فضاهای شهری تشویق کرد و در واقع مانع از انزواطلبی بیماران در خانه شد. در نتیجه «محیط» عاملی مهم در دستیابی به این هدف محسوب می گردد. در این پژوهش، پس از بررسی مفاهیم طراحی شهری و فضاهای شهری و کیفیت، ویژگی های بیماران روانی به ویژه مبتلایان به زوال عقل و نیازهای آنان مورد بررسی قرارگرفته و به ضرورت توجه به روان شناسی محیطی در راستای تامین این نیازها در فضاهای شهری پرداخته شده و در نهایت موثرترین مولفه های کیفی محیط و راهبردهای اجرایی نمودن آن ها، جهت حضور مبتلایان به زوال عقل جهت طراحی فضاهای شهری پیشنهاد شده تا دستیابی به عرصه ای مطلوب جهت پاسخگویی به نیازهای آن ها فراهم آید.