بررسی کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستان های استان اردبیل

کیفیت بالای زندگی کاری از عوامل اساسی توانمندسازی منابع انسانی مورد نیاز سیستم مراقبت بهداشتی شناخته شده است و بهبود رضایت شغلی کارکنان را نیز به دنبال دارد. از آنجا که پرستاران جزء بسیار مهم سیستم مراقبت درمانی کشور محسوب می شوند، لذا این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی کاری پرستاران استان اردبیل انجام گرفت.
این پژوهش، یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که به روش سرشماری روی تمامی پرسنل پرستاری شاغل در بیمارستان های استان اردبیل انجام گرفت. در کل 812 نفر از آن ها پرسشنامه را عودت دادند. جمع آوری داده ها با روش خودگزارشی و با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی ویژگی های دموگرافیگ و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون صورت گرفت. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS-15 با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون و مجذور کای، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
سطح کیفیت زندگی کاری پرستاران مورد مطالعه در حد متوسط بود(83/7 %) و تنها 4/9 درصد آن ها کیفیت زندگی کاری خود را مطلوب گزارش نمودند. همچنین همبستگی معناداری بین کیفیت زندگی کاری و وضعیت استخدامی، نوبت کاری، بیمارستان محل کار و رضایت از رشته تحصیلی افراد مشاهده شد(p<0/0001).
با توجه به نتایج این مطالعه آگاهی مدیران و برنامه ریزان از سطح کیفیت زندگی کاری پرستاران و انجام اقدامات اصولی جهت ارتقاء سطح کیفیت زندگی کاری امری ضروری است تا شرایط لازم جهت بهبود کیفیت ارائه خدمات پرستاران را فراهم سازند.