بررسی دارورسانی نانوذرات مزوحفره ی سیلیکایی - نانومیله طلا و تاثیر کورکومین درون این نانوذرات برروی رده های سلول MCF7 و 4T1 سرطان سینه

کورکومین از مشتقات پلی فنولیک می باشد که خواص ضد سرطانی و ضد التهابی دارد و هم به صورت خوراکی و هم به صورت موضعی قابل استفاده و تزریق است. به این منظور، نانوذرات مزوحفره ی سیلیکایی- نانومیله طلا به عنوان یک سیستم نویددهنده برای دارورسانی موثر مولکول کورکومین استفاده شد و نانومزوسپورهای طلا دردسترس سلول های سرطانی سینه قرار داده شد.
ویژگی های نانوذرات سنتزی با تکنیک های مختلف از قبیل میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، آنالیز جذب و واجذب گاز نیتروژن و تکنیک تفرق نور پویا (DLS) مشخص گردید. همچنین تاثیرات کاربرد این ابزار بر خواص دارویی ضد سرطان این مولکول در محیط کشت سلولی، با روش آزمون سمیت سلولی MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. کارآیی نانو سامانه دارویی تولید شده در لاین سلول سرطان سینه انسانی (MCF-7) و 4T1 آزمایش گردید.
میانگین اندازه نانو سامانه مزوحفره ای کمتر از 30 نانومتر بود که مشابه با داده های حاصل از تکنیک روش تفرق دینامیک نور به دست آمد، میزان درصد قرارگیری کورکومین در داخل نانو سامانه مزوسپوری در حدود 80 درصد بود، ایزوترم جذب- وا جذب نیتروژن AuNR@msio2 و CUR@ AuNR@msio2 نشان می دهد که مساحت ویژه نانوذراتAu@msio2 در حدود m2g-1834 بود که با قرار گیری دارو این مساحت ویژه به حدودm2g-1 234 کاهش یافت. دوز کشندگی (LD50) برای نانوکورکومین مزوسپوری برای MCF-7 در زمان 48 ساعت 5/19 میکرومولار و برای 4T1 6/14 میکرومولار بود. همچنین میزان بقای سلول های مذکور پس از تیمار با ساختارهای مزوسپوری در غلظت های مختلف تغییر زیادی نکرد که نشان از عدم سمیت نانو سامانه مزوسپوری دارد.
نانوذره مزوسپوری نسبت به داروی آزاد، آپوپتوز بیشتری را در سلول های سرطان سینه سبب می شوند.