پیش بینی حداکثر جابجایی افقی دیوار و حداکثر نیروی کششی درون تقویت ها برای دیوار خاک مسلح با ژئوگرید تحت مکانیزم واژگونی

دیوارهای خاک مسلح ژئوسنتتیکی معمولا بر اساس روش های تعادل حدی طراحی می شوند، در این روش ها اثرات ناشی از وضعیت فونداسیون، سختی تقویت ها، نوع دیوار جلویی و دیگر پارامترها نادیده گرفته می شود. در این طراحی ها به صراحت به تغییر شکل دیوارها پرداخته نشده و به طور مستقیم در طراحی ها در نظر گرفته نشده است. در این تحقیق از روش تفاضل محدود جهت انجام آنالیز استفاده شده است. این مطالعه عددی به بررسی تاثیر پارامترهای مختلف سیستم بر روی عملکرد دیوار به خصوص روی حداکثر نیروی کششی درون تقویت ها و جابجایی افقی دیوار صرفا برای حالت ناپایداری خارجی واژگونی پرداخته شده است. در بین پارامترهای بررسی شده مهم ترین پارامترها سختی تقویت، زاویه اصطکاک خاکریز و طول تقویت می باشد. جهت طراحی دیوار خاک مسلح نسبت طول تقویت به ارتفاع دیوار L/H بین 5/0 تا 8/0 توصیه شده است. در این مطالعه عددی سعی شده منحنی هایی جهت پیش بینی حداکثر جابجایی افقی دیوار و حداکثر نیروی کششی درون تقویت ها تولید شود. آنالیزهای عددی نشان داده است که الگوی خاصی بین حداکثر جابه جایی های افقی دیوارها و حداکثر نیروهای کششی تقویت های آن ها وجود دارد. این نتایج در قالب نمودارهایی آورده شده است که با استفاده از این نمودارها می توان موارد گفته شده را برای دیوارها با ارتفاع های مختلف پیش بینی کرد.